پژوهشگران دریافتند که جایگزین کردن ۳۰ دقیقه ایستادن، خوابیدن یا فعالیت‌های بدنی با شدت سبک با فعالیت‌های بدنی با شدت متوسط تا شدید، منجر به کاهش شاخص توده بدنی می‌شوند.

نتیجه این تحقیق همچنین نشان داد که بیشتر نشستن با افزایش شاخص توده بدنی مرتبط است. نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد که جایگزین کردن نشستن با خواب، تأثیرات ملموسی بر شاخص توده بدنی، موسوم به «بی‌ام‌آی» و دور کمر داشته اما تأثیرات قابل توجهی بر کلسترول، تری گلیسیرید یا سطح گلوکز خون نداشته است.  محققان بر این نظرند که مزیت خوابیدن برای سلامت قلب نسبت به نشستن، در اصل ناشی از تأثیر منفی عوامل غیرمستقیم مانند مصرف تنقلات در زمان تماشای تلویزیون به هنگام نشستن است که منجر به افزایش وزن می‌شوند. فعالیت‌های بدنی با شدت بالا، مانند دویدن یا دوچرخه‌سواری بهترین حالت هستند، اما اگر این امکان وجود نداشته باشد، با جایگزین کردن فعالیت‌های سبک‌تر مانند پیاده‌روی، ایستادن یا حتی کمی زودتر به خواب رفتن به جای بی‌تحرکی، می‌توان از مزایای آن‌ها بهره‌مند شد. فعالیت‌های بدنی خطر حمله قلبی یا سکته را کاهش می‌دهند